Overval, epileptisch, nep geld; een warm welkom
Door: Jeroen
16 Oktober 2015 | Peru, Lima
Goedendag, dat was me het eerste dagje in Zuid-Amerika wel; overvallen, epileptische man en nep geld in de hand gedrukt. Onze reis begon rustig op Schiphol waar we rond half 11 de lucht in gingen. Ongeveer 24 uur later landden we veilig op Lima. De vliegreis was super verlopen.
Op Lima airport werden we opgewacht door een taxichauffeur die ons naar ons hostel bracht. Precies zo als vooraf afgesproken. We reden door wat semi-slobbenwijken op weg naar een wat duurdere wijk van Lima waar ons hostel lag. Onze backpacks lagen veilig in de kofferbak. Jesse zat voorin met zijn tas tussen zijn benen. Ik zat achter Jesse rustig uit het raam te kijken met mijn rugtas naast me op de achterbank met het idee dat een taxi daar wel veilig genoeg voor zou zijn.
Helaas, dit vertrouwen was de eerste fout die we maakten die dag. We reden op een wat rustigere weg. Toen we aan het eind van de straat voor een rood verkeerslicht stonden te wachten, gebeurde het. De ruit van de achterdeur werd ingeslagen! Terwijl ik wegdook voor het glas dat op me afkwam, greep een hand naar binnen die mijn tas meepakte. Voordat ik besefte dat mijn tas was meegenomen, was de jongen al een meter of 20 weggelopen. Kansloze missie om daar achteraan te sprinten. Bovendien heb je geen idee wat voor gevolgen zo’n heldhaftige sprint zou kunnen hebben. Gelukkig zat er weinig boeiends in mijn tas. Paspoort, geld, portemonnee en telefoon had ik in mijn vest zitten. Geluk bij een ongeluk? Behalve wat wantrouwen in het Peruaanse volk, hebben wij er gelukkig ook niets aan overgehouden.
In ons hostel werden we hartelijk ontvangen. Aardige mensen en een prima kamer. Na ons geïnstalleerd te hebben in de kamer, wat uitgerust en contact met het thuisfront te hebben opgenomen, besloten we het centrum van Lima in te gaan.
Het centrum van Lima was het best te bereiken met de bus. Althans, als je meteen de goede bus neemt. Hoe dan ook, tijdens onze busreis werd een man onwel. Het bleek een epileptische aanval. En die man zat naast ons. Onze reactie; ‘deze vent is niet goed’ en ‘heb ik al mijn spullen nog’. ‘Gelukkig’ was de epileptische aanval oprecht en werden we niet weer genaaid. Wat locals schoten snel te hulp, zodat alles met een sisser af liep.
Overigens, het verkeer in Lima is een grote chaos. De busrit over een kilometer of zes duurde bijna anderhalf uur. Tenslotte vonden we we het centrum niet eens erg boeiend. Daar kwam nog eens bij dat we vals geld in de hand kregen gedrukt. We waren er aardig klaar met Lima centrum en de mensen die er woonden. Welke Peruaan konden we wel vertrouwen en welke niet?
’s Avonds hebben we de eerste dag Lima toch nog wel goed af kunnen sluiten. Een heerlijk Peruaans gerecht met rundvlees, tomaat, ui, rijst en patat gecombineerd met ons eerste Peruaanse biertje. Dit was het leven in Peru zoals we ons hadden voorgesteld.
De volgende dag hebben we rustig aan gedaan, om ons voor te bereiden op een busrit van 20 uur naar Cusco. Gelukkig wel in de meest luxe bus die wij ooit hebben gezien. Onze plekken waren te vergelijken met business seats in een vliegtuig. Zelfs eten en drinken werd voor ons verzorgd. Lekker vertoeven dus. Tot in Cusco!
Op Lima airport werden we opgewacht door een taxichauffeur die ons naar ons hostel bracht. Precies zo als vooraf afgesproken. We reden door wat semi-slobbenwijken op weg naar een wat duurdere wijk van Lima waar ons hostel lag. Onze backpacks lagen veilig in de kofferbak. Jesse zat voorin met zijn tas tussen zijn benen. Ik zat achter Jesse rustig uit het raam te kijken met mijn rugtas naast me op de achterbank met het idee dat een taxi daar wel veilig genoeg voor zou zijn.
Helaas, dit vertrouwen was de eerste fout die we maakten die dag. We reden op een wat rustigere weg. Toen we aan het eind van de straat voor een rood verkeerslicht stonden te wachten, gebeurde het. De ruit van de achterdeur werd ingeslagen! Terwijl ik wegdook voor het glas dat op me afkwam, greep een hand naar binnen die mijn tas meepakte. Voordat ik besefte dat mijn tas was meegenomen, was de jongen al een meter of 20 weggelopen. Kansloze missie om daar achteraan te sprinten. Bovendien heb je geen idee wat voor gevolgen zo’n heldhaftige sprint zou kunnen hebben. Gelukkig zat er weinig boeiends in mijn tas. Paspoort, geld, portemonnee en telefoon had ik in mijn vest zitten. Geluk bij een ongeluk? Behalve wat wantrouwen in het Peruaanse volk, hebben wij er gelukkig ook niets aan overgehouden.
In ons hostel werden we hartelijk ontvangen. Aardige mensen en een prima kamer. Na ons geïnstalleerd te hebben in de kamer, wat uitgerust en contact met het thuisfront te hebben opgenomen, besloten we het centrum van Lima in te gaan.
Het centrum van Lima was het best te bereiken met de bus. Althans, als je meteen de goede bus neemt. Hoe dan ook, tijdens onze busreis werd een man onwel. Het bleek een epileptische aanval. En die man zat naast ons. Onze reactie; ‘deze vent is niet goed’ en ‘heb ik al mijn spullen nog’. ‘Gelukkig’ was de epileptische aanval oprecht en werden we niet weer genaaid. Wat locals schoten snel te hulp, zodat alles met een sisser af liep.
Overigens, het verkeer in Lima is een grote chaos. De busrit over een kilometer of zes duurde bijna anderhalf uur. Tenslotte vonden we we het centrum niet eens erg boeiend. Daar kwam nog eens bij dat we vals geld in de hand kregen gedrukt. We waren er aardig klaar met Lima centrum en de mensen die er woonden. Welke Peruaan konden we wel vertrouwen en welke niet?
’s Avonds hebben we de eerste dag Lima toch nog wel goed af kunnen sluiten. Een heerlijk Peruaans gerecht met rundvlees, tomaat, ui, rijst en patat gecombineerd met ons eerste Peruaanse biertje. Dit was het leven in Peru zoals we ons hadden voorgesteld.
De volgende dag hebben we rustig aan gedaan, om ons voor te bereiden op een busrit van 20 uur naar Cusco. Gelukkig wel in de meest luxe bus die wij ooit hebben gezien. Onze plekken waren te vergelijken met business seats in een vliegtuig. Zelfs eten en drinken werd voor ons verzorgd. Lekker vertoeven dus. Tot in Cusco!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
