Copacabana: rustige leven rond het Titicacameer

Na een paar weken Peru, hervatten we onze reis in Bolivia in het plaatsje Copacabana. De grensovergang naar Bolivia verliep soepel, maar duurde wel erg lang. Zo’n twee bussen buitenlanders, ongeveer 80 man, en één Peruaan achter de balie om peruaanse tot-ziens-stempels te zetten. Het schoot niet op en wij stonden precies achterin de rij. Na zo´n anderhalf uur wachten, hadden wij ons paspoort ook weer verrijkt met een nieuwe stempel en mochten we de grens overlopen, waar de bus al op ons stond te wachten.

Eenmaal over de grens kwamen we als snel aan in Copacabana; een klein, rustig stadje gelegen aan het Titicacameer. Dit is het hoogst gelegen bevaarde meer ter wereld en ligt op ongeveer 4000 m. Het stadje zit vol met hostels en verder is er eigenlijk niet veel te doen. Het duurde dan ook niet lang voordat we een leuk hosteltje hadden gevonden om de nacht door te brengen. Na een dagje chillen in Copacabana, maakten we ’s avonds in het hostel kennis met de Boliviaanse traditie van douchen zonder warm water. Toen we de schok hadden verwerkt dat de douche geen warm water gaf, werd het allemaal nog veel erger. Toen het water een paar minuten uit de douchekop stroomde, begonnen er vonken van de douchekop af te spatten. Een of ander ingenieus wonder had blijkbaar bedacht dat het best handig was om electriciteit en water te combineren. We zijn die avond zonder douche gaan slapen.

De volgende dag namen we om een uur ’s middags de boot naar Isla del Sol. Dit was het zonne-eiland voor de Inca’s, gelegen in het Titicacameer. Een bootje bracht ons in een paar uur varen naar het zuiden van het eiland, waar het grootste dorpje van het eiland is gelegen. Wij wandelden in drie uurtjes naar het noorden van het eiland, waar een wat kleiner dorpje ligt. Het was een mooie wandeling over een woest eiland met mooie uitzichten over het meer. Rond de avond schemering kwamen we in het noorderdorp aan. Daar hebben we nog even genoten van de roze lucht tijdens de zonsondergang en een goed plaatselijk visje (trucha) voor we ons bed opzochten.

De volgende ochtend namen we de boot weer terug naar Copacabana om vervolgens de bus te nemen naar La Paz. Copacabana zelf was niet zo spannend, maar wel de ideale plek om een paar dagen te chillen aan ’s wereld hoogste gelegen bevaarde meer.