Road trip Salta

In San Pedro liepen we Imilia weer tegen het lijf. Zij ging net als wij ook naar Argentinië en omdat we nog geen idee hadden welk plaatsje we moesten aandoen, besloten wij met haar en Naomi, een meid uit Zwitserland, mee te reizen naar Salta.

De busreis en de grensovergang naar Argentinie verliepen soepel. Binnen drie kwartier hadden we een tot-ziens-Chili-stempel, een welkom-in-Argentinië-voor-90-dagen-stempel en was onze bagage gecheckt. Zo kon het dus ook.

Salta is een aanrader, dat staat vast. De eerste dag deden we de free walking tour door de stad. De gids had een goed verhaal; niet te lang maar wel zodanig dat we nu echt wat weten over de historie en de leuke plekjes in Salta. Na de tour gingen we op advies van de gids lunchen op de lokale markt, daarna even chillen en ’s middags naar het uitzichtpunt op de heuvel naast de stad. Vanuit dit punt hadden we een panoramisch uitzicht over heel het gebied. Leuk, zo een dagje door de stad banjeren, maar dat was de stad dan ook wel weer. Tenminste, als je net zo veel van musea houdt als wij.

We besloten om Salta en omstreken verder te ontdekken vanuit de auto. Bewapend met huurauto reden we in twee dagen door de omgeving van Salta heen. Wij werden vergezeld door Imilia, Naomi en Richard, een Hollandse jongen die we in het hostel hadden ontmoet. Het is heel relaxt om zelf door het landschap te rijden en te stoppen waar je wilt in plaats van in een toeristenbus van plek naar plek te worden gereden en overal binnen 5 minuten de perfecte foto te moeten schieten terwijl 20 andere toeristen dat ook proberen. Bovendien was de auto goedkoper dan een trip met de bus.

Het enige minpuntje aan de huurauto was de muziek op de Argentijnse radio. De Argentijnse muziek bleek niet veel beter dan de Boliviaanse en Peruaanse top 40. Gelukkig waren er genoeg smartphones mee, dus klonk er gewoon westerse muziek vanuit de speaker van de telefoon. De road trip was de ideale manier om het uitgestrekt landschap met mooie kleuren en ruige vormen te bewonderen.

Bij het huren van een auto heb je helaas wel te maken met de kans op ongelukken. Die kans is natuurlijk klein, maar bleek uiteindelijk groot genoeg om werkelijkheid te worden. De combinatie van een misverstand en een plaatselijke verkeersregel, zorgde ervoor dat een pick-up truck in de zijkant van onze auto reed. Om het verhaal compleet te maken, was de andere bestuurder niet verzekerd en bleek de schade precies groot genoeg om heel ons eigen risico te dekken. Zo werd de trip met de huurauto toch nog duurder dan de trip met de bus.

De situatie van het ongeluk; we rijden op een weg door het dal. We willen de weg af naar links, dus gaat het linker knipperlicht van onze auto aan en we minderen snelheid. Onze auto maakt de bocht naar links en op dat moment komt de pick-up onze zijkant inrijden. Gelukkig allemaal niet op volle snelheid, dus wij merkten er verder weinig van. De zijkant van de auto heeft het allemaal wel gemerkt. Die was zodanig vervormd, dat hij vervangen moest worden. De man die ons aanreed was overigens erg meewerkend. Samen met hem reden we naar het politiebureau. Echter, die vertelde ons dat we het zelf uit mochten zoeken, omdat er alleen materiële schade was. De man reed onverzekerd rond, dus aan het eind van het liedje mochten we zelf voor de schade opdraaien.

Naast het feit dat de man niet verzekerd was, bleek dat er op de lokale wegen hier een regel geldt die wij nog niet kenden. Het gebruik van het linker knipperlicht, blijkt hier een signaal voor de auto achter je dat er geen verkeer tegemoet komt rijden, dus dat het veilig is om in te halen. Als je naar links wilt, vertelde de receptioniste in ons hostel later, dan moet je ook je linker hand uitsteken! Het is duidelijk dat ze hier een ander idee hebben over het gebruik van het knipperlicht. Jammer dat deze handigheid om veilig in te halen ons een hele duit geld kostte, een halve middag op het politiebureau en een hoop administratief geregel met het verhuurbedrijf. Iedereen werkte gelukkig vrij goed mee en de prijs voor de reparatie die wij voorgeschoteld kregen bleek ook vrij aardig te kloppen. Wel dikke pech dat we precies werden aangereden door de onverzekerde automobilist.

Uiteindelijk konden we niet anders dan onze portemonnee trekken en dat hebben we dan ook maar gedaan. Daarna in het hostel een lekkere maaltijd genuttigd, waar we nog wat na hebben gepraat over de trip. Dat ging natuurlijk hoofdzakelijk over het ongelukje en hoe ongelukkig dat ongeluk wel niet was. Om de pijn te verzachten en de twee dagen lekker met elkaar af te sluiten, werd het bier op tafel gezet en was het nog lang onrustig.